Minas Gerais
Het begint winter te worden, de kinderen lopen met warme mutsen op en op teenslippers. De ochtend begint met nevel die de bergen en dalen bedekt en het duurt wel even voordat de zon doorbreekt en de kou verdrijft. We zijn weer terug in Minas, weg uit de hitte van Manaus, waar de airco je doet bibberen in je bed, maar als die uit is....drijf je eruit. Echte Hollanders hé.... t is ook niet gauw goed....
We namen afscheid van George en Gizelle in Manaus. Hadden een geweldige tijd met hen en met hun familie. Kostbaar om een week met hen op te trekken, elkaars hart te delen en te bidden voor Gods leiding. We blijven verbonden!
Na aankomst in Rio, konden we opnieuw de wijk van de zending niet in, vanwege geweld door bendes, dus hadden we een hotel besproken in Rio..... het was goedkoop, maar we kwamen in een achterbuurt terecht waar net zoveel mensen buiten lagen te slapen als in het hotelletje.... het slot in de deur van onze kamer was eruit gesloopt, maar toch maar de oogjes dicht gedaan... 's Morgens vroeg veilig deze wijk uit gekomen.
Onderweg naar São João del Rei gingen we langs Jacob en Thamar in Itaborai. Met hun 5 kinderen zijn zij nu 2 maanden in Brazilië en willen zij graag hun bestaan hier opbouwen, in het geloof dat God hen leidt en hun leven zal gebruiken tot zegen van anderen. Dat is, ook door alle bureaucratie, een hele uitdaging! Het was fijn om bij hen te zijn en ervaringen uit te wisselen en te bemoedigen. We houden contact en nemen hen mee in ons gebed. Via deze link kom je op hun nieuwsbrief.
Zondag.
's Morgens zijn we bij Wim en Danielle de Keijzer in Ritápolis en spreekt Jaap in de dienst. Hun opvangwerk voor verslaafden is door EO metterdaad in Nederland op tv geweest. Een prachtig werk en een prachtig gezin. Voor de twee dochters die uit de Amazone afkomstig zijn hebben we farinha meegenomen.
In het eenvoudige kerkje is er alle ruimte voor enthousiaste aanbidding en de harten staan wagenwijd open voor het woord. De mannen willen breken met hun oude leven en vol overgave volgen zij Jezus. Komende week wordt de eerste steen gelegd voor de vrouwenopvang (wordt vervolgd).
's Avonds zijn we in de gemeente Filadelfia in Santa Cruz, de kerk waar Luis en Cristina voorgangers zijn. Als we in Brazilië zijn is dit onze thuisgemeente. Er was een stevige bijbelstudie vanuit Openbaringen. Luis en Cristina zijn ook een keer in Kom en Zie geweest en hebben het sociale aspect van gemeente zijn mee terug genomen naar hun kerkje. Zo was er na de dienst nog alle tijd om samen te zitten met elkaar en zelfs een hamburger te eten. Een stevige boodschap en een stevige hamburger na afloop!
Leni Flach, zendelinge in Nazareno, stuurde nog een paar oude foto's uit onze begintijd in Braziië. We hadden samen met Leni een geweldig jeugdkamp (1991). Oeps.... we worden wel wat ouder...
De tijd gaat nu snel. 25 juni vertrekken we terug naar Nederland. Maar voor die tijd krijg je nog wel een update. Dankjewel voor je gebed en steun, samen mogen we een schakeltje zijn in het Koninkrijk van God.
Hartelijke groeten,
Jaap en Jennie
