Nog met z'n tweetjes
We zijn gehalveerd.... Koos en Ria zijn veilig terug in Nederland, met een heleboel mooie ervaringen en herinneringen rijker. Als lid van het bestuur van ELO was het belangrijk dat zij persoonlijk de projecten, de leiders en de kinderen bezochten.
Wij blijven nog twee weken, waarin we vooral tijd nemen om met de leiders van het werk, Luis en Cristina, te praten en te kijken hoe we vanuit ELO het mooie werk kunnen ondersteunen. Dat betekent lang niet altijd dat we de portemonnee moeten trekken, maar soms is het belangrijker een luisterend oor te lenen en tijd te nemen om samen te bidden.
Niet eenvoudig.
De leiders staan onder grote druk. Niet iedereen is blij met de veranderingen die de reorganisatie met zich mee brengen.... nog zachtjes uitgedrukt.... het is meer een lastercampagne gericht op de personen van de leiders. Maar we weten dat de beslissingen die zijn genomen goed zijn en we zien dat de 3 projecten (Rio, Minas en Amazone) worden gezegend.
Je leven delen...
Even mee naar een gemeentelijke instantie om wat zaken te regelen. Luis moet iets moeilijks proberen op te lossen. Ik zit te bidden ' Heer open hun ogen, zodat ze kunnen helpen'.... of moet ik bidden... 'sluit hun ogen'? ....
Een kleine muffe wachtkamer met harde bankjes, vol mensen. Wachten, wachten....en praten..... ik zit naast een man van 58 en we raken in gesprek. Het wordt steeds persoonlijker. Hij vertelt over z'n alcohol verleden en de puinhoop die dat gaf in zijn gezin. Ik vertel over Nederland, gezin, kerk en hoe God het bedoeld heeft om met elkaar om te gaan. Ik zit met pijnlijke billen door het harde stoeltje, maar het zijn momenten waarin je het leven samen deelt en iets van Gods plan en liefde mag meegeven aan een ander. Je leven delen.... en natuurlijk werden ook telefoonnummers uitgewisseld. 'Misschien zie ik je nooit meer, maar ik stuur je wel een berichtje via whatsapp.'
En het moeilijke probleem waar Luis voor kwam is een stapje dichterbij de oplossing gekomen, maar zijn bezoek zal niet het laatste zijn geweest ...
Brood, groente en fruit.
Een grote supermarkt bracht kratten met brood, groente en fruit! Natuurlijk omdat het (bijna) over de datum of overrijp was, maar nog prima om te gebruiken en uit te delen aan de gezinnen van de kinderen. En om er 150 ijsjes van te maken. Wat een feest!
Kerk.
Zijn moeder zit in de gevangenis, zijn oma zorgt voor hem en hij speelt gitaar in de dienst, gewoon midden in het pad of vooraan naast de muzikanten....
Lofprijsavond Lagoa Dourada.
Na het vele reizen is er ook meer tijd om de gemeenten te dienen en jonge sprekers te bemoedigen! Dat levert mooie gesprekken op. Zaterdagavond was er een lofprijsavond in het plaatsje Lagoa Dorado, een klein uurtje rijden. Zondagmorgen spreken we bij Wim en Danielle de Keijzer in Ritápolis. Zij hebben een prachtig opvangwerk voor verslaafde mannen.
Hieronder de foto impressie.
In de samenkomst bij Wim en Danielle.
Hartelijke groeten!
Jaap en Jennie.
