Schoenen poetsen?

Na de tussenstops in Milaan en Rome landden we om kwart over vijf 's morgens in Rio. Luis was nog onderweg uit Minas Gerais om ons op te halen zodat we tijd hadden voor een blikje guaraná en pão de queijo (kaasbolletje).

Na een hele lange reis met veel wachten, was het prima om nog even onderuit te zakken...

Al snel zat er een jongen op z'n knieën voor mij op de grond met een borsteltje in z'n hand. Schoenen poetsen? Nu had ik gympen aan dus daar viel niet zo veel aan te poetsen. We begonnen een gesprekje. Hij woonde in één van de krottenwijken van Rio en had 2 kleine kinderen. Zo probeerde hij op een eerlijke manier voor zijn gezin te zorgen. Hij had z'n best gedaan er netjes uit te zien en was door de beveiliging geglipt om in de hal schoenen te poetsen. Mijn gympen hadden geen opknapbeurt nodig maar hij kon wel wat gebruiken, dus stopten we hem wat geld toe. Big smile en sloeg spontaan een kruisje uit dankbaarheid. Toen we vertelden wat onze missie was vroeg hij of we voor hem en zijn kinderen wilden bidden voor bescherming... Natuurlijk, dat was een mooi begin van onze reis!

We zijn doorgereisd naar Minas Gerais, 5 uur naar het noorden. Later tijdens onze reis zullen we het project Esperança bezoeken in São Gonçalo, Rio. De berichten over de wijk zijn niet best. De bende, die de wijk controleert heeft barricades opgeworpen bij de ingang van de wijk met gewapende bendeleden. Eerst maar de projecten in Minas bezoeken, daar is het rustiger.

Vanuit de kerk van Luis en de kerk van Gustavo wordt een reis voorbereid naar Lábrea. Acht jongeren hebben zich al opgegeven en zijn acties aan het voeren om geld bij elkaar te krijgen voor hun reis. Ze gaan de bovenverdieping van het zendingshuis bouwen. Super goed initiatief! Jammer.... wij kunnen niet mee.... iets voor jou?

Doordat het semi-internaat verplicht dicht is (zomervakantie) hebben we tijd om met verschillende mensen te praten. Gustavo is daar één van. Hij is lid van het bestuur van de OSFA en werkt als video-editor voor het gemeentehuis. Hij zit in het zendingsgebouw naast ons in het kantoor.... dus alle tijd voor een goed gesprek en een lekker bakkie koffie!

We blijven tot 10 februari in São João del Rei en hebben verschillende spreekbeurten in kerken, gesprekken en vergaderingen met voorgangers en leiders. Het was in het begin wel even wennen aan de warmte (30+), maar we zullen niet klagen hoor..... we zagen de kou en mist bij jullie... brrrr.

Tenslotte.... iets bijzonders. Achter 'ons' huis staat een klimplant. Lastig ding met stekel aan het blad. Ik heb de neiging om hem met eruit te trekken... het zit vol met kleine knoppen. De volgende morgen worden we wakker van een hele sterke zoete geur. Kijken we uit het raam, staat die lastige plant volledig in de bloei en cirkelen er ik weet niet hoeveel bijen omheen. Wat een prachtig gezicht en heerlijke geur. Wat blijkt? Hij bloeit maar één dag! En het meest bijzondere....? We zochten de plant op bij Vreeken zaden en de naam van de plant heet 'Bidt voor ons plant' ...echt waar, gaaf hé! Nou dat doen we ook voor jullie.